کلمه ایدز (AIDS) مخفف بیماری نشانگان نقص ایمنی اکتسابی به زبان انگلیسی است. ایدز بیماریای است که توسط یک ویروس به نامHIV منتقل میشود. این ویروس با ورود به بدن، باعث تخریب سلولهای دفاعی بدن انسان شده، بهتدریج قدرت ایمنی بدن را کم میکند. از زمان عفونت اولیه با ویروس اچ.آی.وی تا بروز بیماری ایدز چند سال طول میکشد.
راههای انتقال ویروس:
1 – تبادل خون و فرآوردههای آن:
اگر خونی حاوی ویروس به اچ.آی.وی باشد، به هر شکل وارد خون فرد مبتلا شود، وی را مبتلا میکند.
راههای شایع تبادل خون عبارتند از:
* استفاده از سرنگ و ابزارهای تزریق مشترک
* ابزارهای پزشکی و دندانپزشکی، لوازم حجامت، سوراخ کردن گوش، ابزارهای خالکوبی، تیغ سلمانی و… (اگر استریل یا یک بار مصرف نباشند)
* استفاده از مسواک مشترک.
2 – تماس جنسی محافظت نشده (بدون استفاده از پوشش کاندوم با فرد مبتلا)
3 – از مادر مبتلا به جنین: در حین بارداری و به نوزاد در زایمان یا شیردهی
گروههای در معرض بیشترین خطر ابتلا به بیماری ایدز:
1 – مصرفکنندگان مواد مخدر
2 – زنان شاغل جنسی، افراد همجنسگرا، افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند.
3 – افرادی که روابط جنسی محافظتنشده، دارند
4 – همسران معتادان تزریقی
5 – دریافتکنندگان خون و فرآوردههای خونی حاوی ویروس
6 – افراد مبتلا به بیماریهای مقاربتی
7 – همسران و کودکان افراد مبتلا به ویروس بیماری ایدز
بیماری ایدز از این راهها منتقل نمیشود:
1 – دست دادن
2 – در آغوش گرفتن
3 – روبوسی کردن
4 – عطسه کردن
5 – سرفه کردن
6 – استفاده از توالت و حمام مشترک
7 – استفاده از ظروف و وسایل غذاخوری مشترک
8 – استفاده از استخر عمومی
9 – نیش حشرات
تشخیص بیماری:
تشخیص ابتلا به ویروس عامل بیماری ایدز فقط با انجام آزمایش خون امکانپذیر است و با نگاه کردن به ظاهر افراد نمیتوان تشخیص داد که آنها مبتلا به بیماری هستند یا خیر. این آزمایش در مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری برای کلیه افراد به طور رایگان، بدون ثبتنام و مشخصات و به صورت کاملاً محرمانه، همراه با مشاوره قبل و پس از آزمایش انجام میشود.
چگونه خود را محافظت کنیم:
1 – به همسر خود وفادار بمانیم.
2 – از روابط جنسی نامطمئن پرهیز کنیم.
3 – در روابط جنسی از کاندوم استفاده کنیم.
4 – از وسایل تیز و برنده مثل تیغ اصلاح، سوزن خالکوبی و وسایل تزریق… به صورت مشترک استفاده نکنیم.
5 – به علایم بیماریهای آمیزشی توجه کنیم و برای درمان سریعتر به پزشک مراجعه کنیم.
6 – اجتناب از هرگونه اعتیاد به خصوص اعتیاد تزریقی.
7 – اجتناب از اقدامات غیربهداشتی مثل خالکوبی، تاتو و حجامت خارج از مراکز بهداشتی و پزشکی.
8 – مشاوره و آزمایش درصورت اقدام به رفتارهای پرخطر.
آموزش همگاني بيماري ايدز
«ایدز بیمار خود را انتخاب نمیکند. عدم آگاهی افراد به
خصوص جوانان از راههای انتقال HIV ، شانس ورود این ویروس به بدن آنها را بالا برده و شیوع ابتلا به آن را در جامعه افزایش میدهد. هیچ تفاوتی هم ندارد که این اشخاص به چه قشری تعلق داشته باشند.
ایدز یک بیماری است، جرم نیست. راههای پیشگیری و سرایت آن را یاد بگیریم و بدانیم که چگونه خود را از مبتلا شدن به آن محافظت کنیم و در صورتی که با افراد مبتلا به ویروس عامل ایدز (HIV+) مواجه شدیم، با آنان مانند یک «بیمار» و نه مانند یک «مجرم» رفتار کنیم و بدانیم برخورد صحیح با آنان چگونه باید باشد.»
در جستجوي ميلاد يک روبان قرمز
روز جهانی مبارزه با بیماری ایدز از کجا آمد و از کجا شروع شد؟ شاید برای شما هم که فرارسیدن مکرر این روز جهانی را بارها و بارها دیدهاید و از طریق رسانهها متوجه شدهاید، این یک سؤال باشد. روز جهانی مبارزه با بیماری ایدز، از سال 1988 شکل گرفت. بهداشتیهای 140 کشور جهان، در پایتختی مهآلود به نام لندن، دور هم جمع شدند و یکی از تصمیماتشان، نامگذاری اول مارس هر سال، به نام جهانی این بیماری بود. منظورشان هم این بود که اهمیت چنین موضوعی را یادآوری کنند و دولتها و انجمنها و «N.G.O»ها (سازمانهای غیردولتی) را وادار کنند که بهخاطر این روز هم که شده، برنامههایی برای اجرایی کردن داشته باشند.
بعدتر، در سی و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل، که 27 اکتبر همان سال برگزار شد، سازمان جهانی بهداشت، تصمیم گرفت که اولین روز جهانی آن را برگزار کند تا بیشتر از پیش، اهمیت آن را نشان بدهد. نکته جالبتر دیگر این که هر سال یک موضوع و گرایش خاص در حوزه بیماری ایدز انتخاب میشود تا محور خاص فعالیتهای عمومی مربوط به بیماری ایدز شود. مثلا موضوع چالشهای زنان و دختران در ارتباط با این بیماری.
اما این روبان قرمزی که نماد بیماری ایدز است، از کجا سر و کلهاش پیدا شده؟ بالاخره این هم سؤالی است که ممکن است برای شما پیش آمده باشد. روبان قرمز، یک نماد است. نمادها انتخاب میشوند تا نماینده مفهومهایی باشند. روبان قرمز، نماد جهانی آگاهی و همبستگی با بیماران مبتلا به ویروس عامل ایدز است. روبان قرمز را چنین معنی کردهاند:
قرمز، مثل عشق که سمبل شور و شوق و مدارا با بیماران مبتلا به این ویروس است.
قرمز، مثل خون که نمایانگر درد و رنج انسانها از مرگ بیمارانی است که به بیماری ایدز مبتلا میشوند؛ که گفتهاند بنی آدم اعضای یکدیگرند.
قرمز، مثل خشم. خشمی که نشان میدهد چقدر ناراحتیم از این که این بیماری درمانی ندارد و نمیتواند کاری برایش کرد.
قرمز، مثل علامت خطر که اگر به آن بیتوجهی کنیم، درگیر یکی از بزرگترین مسائل جهانی خواهیم شد.
از اوایل سال 1991 بود که سازمانی بینالمللیای به نام VISUAL AIDS تصمیم گرفت نماد جهانی مبارزه با بیماری ایدز را طراحی کند. این نماد، برای همبستگی و مدارا با آنانی طراحی شد که از سوی مردم، دچار برخوردهایی تبعیضآمیز میشوند و همچنین برای همبستگی با بیماران مبتلا. این نماد، در یک روز مقدس، در استادیوم معروف ویمبلی شهرلندن، در قالب صد هزار روبان قرمز بین تماشاچیان پخش شد. یک میلیارد انسان از هفتاد کشور دنیای بزرگ ما، با چشمهای خودشان این مراسم را دیدند تا بدانند و آگاه باشند که روبان قرمز یعنی همدلی با مبتلایان به بیماری ایدز و آرزوی دنیایی بدون تبعیض برای آنها.
مرکزبهداشت شهرستان قاینات
واحد پیشگیری ومبارزه با بیماریها