سید محمد اسماعیل ترحمی
مقام معظم رهبرى: «مطمئن باشيد كه روز نهم ديماه در تاريخ ماند؛ اين هم يك روز متمايزي شد. شايد به يك معنا بشود گفت: كه در شرایط كنونى – كه شرایط غبارآلودگيِ فضاست – اين حركت مردم اهميت مضاعفي داشت؛ كار بزرگي بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فكر مىكند، دست خداى متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسينبن على(ع) را مىبيند.» فتنه ۸۸ بهروشنى برآمده از اراده دشمنان پنهان و آشكار و نيروهاى برانداز داخلى و خارجى در مصاف با انقلاب و نظام و ملت بود؛ فتنه ۸۸ نسخه اعطايى نظريهپردازان كودتاى مخملين به پيادهنظامشان در داخل ايران بهشمار مىآيد و رجوع به توصيهها و ديدگاههاى عناصر صهيونيست همچون «مايكل لدين» «جين شارپ» و «جورج سورورس»، جملگى حكايتگر يك واقعيت بزرگ و غيرقابل كتمان است، اينكه فتنه ۸۸ نه پديدهاى اتفاقى كه حاصل اتاقهاى فكر كانونهاى صهيونيستى بوده است. وقايع پس از انتخابات دهم رياست جمهورى، جنگ احزابى بود كه كليت نظام دينى و خاصه اصل مترقى ولايت فقيه كه شاكله جمهورى اسلامى را تشكيل مىدهد، هدف گرفته بود؛ انتخابات با هر نتيجه ديگرى رقم مىخورد به بهانهاى ديگر، باز هم سناريوى آتش در تهران عملياتى مىشد اما اينبار نيز همچون همه مقاطع بعد از انقلاب اسلامى، محاسبات دشمنان و فريبخوردگان، اشتباه بود و غائلهآفرينى آنان كه همراه با تجارب آشوبهاى تير ۷۸ بود، به شكستى مفتضحانه منجر شد. آنان تصور نمىكردند كه با وجود موج بحرانسازى عليه نظام و كشور همچون اعمال تحريم و غبارآلود كردن فضاى سياسى و اجتماعى جامعه، مردم ايران در اندك مدتى سره را از ناسره بازشناسند و انقلاب بصيرت برپا دارند و ثابت كنند كه با گذشت بيش از ربع قرن، همچنان تا پاى جان به انقلاب و نظام و ميهن خود وفادارند و تبعيت از ولايت دارند.۲۲بهمن ۵۷ اگر روز پيروزى انقلاب اسلامى بر طاغوت بود، ۹ دى ۸۸ روز مهمترى است. آن را مىنويسم «بود» اما اين را مىنويسم «است» چراكه از اين پس هر روز براى ما ۹ دى است. ۹ دى ۸۸، جمهورى اسلامى براى هميشه به پيروزى رسيد. جمهورى اسلامى كه در رأس آن ولايتفقيه نباشد، عيناً نظام طاغوت است. ما به جمهورى اسلامى نه يك كلمه كم و نه يك كلمه زياد اما فقط به شرط ولايت فقيه رأى «آرى» داديم. اگر۱۲ بهمن ۵۷ به امام با حضور تاريخى خود از فرودگاه تا بهشتزهرا «آرى» گفتيم و اگر ۱۴ خرداد ۶۸ بيعت كرديم با امام خامنهاى، در ۹ دى ۸۸ «نه» گفتيم به دشمنان مشترك امام و رهبرى. با اين همه ۹ دى ۸۸ ريشه در ۲۲ بهمن ۵۷ دارد، همچنانكه «لا اله» ما ريشه در «الا ا…» دارد. «لا» گفتن ما به ابليس، به «نعم» گفتن ما باز مىگردد به خدا. اما سوگند به همين خدا تا جمرات سهگانه كفر و نفاق و فتنه را «رمى» نكنى، نمىتوانى طواف كنى كعبه ولايت را. پس نه فقط نماز بىولايت، بىنمازى است كه نماز برائت هم بىنمازى است كه حب على بى بغض معاويه بىفايده است. نظامى كه بعد از ۲۲ بهمن ۵۷ سر كار آمد، جمهورى اسلامى بود اما بعد از ۳۰ سال شجره طيبه جمهورى اسلامى نياز مبرم به هرس داشت. ۹ دى ۸۸ فرزندان انقلاب اسلامى بريدند برگهاى زائد اين درخت را. ۹ دى ۸۸ روز حجامت جمهورى اسلامى بود. ۲۲ بهمن ۵۷ روز بعثت دوباره محمد(ص) بود؛ روز برانگيخته شدن امام و ۹ دى ۸۸ روز تثبيت ولايت مستمر «على» بود و روز «نه» گفتن به دشمنان سيدعلى. ما در ۱۴ خرداد ۶۸ با رهبرى بيعت كرديم اما ۹ دى اعلام برائت كرديم از دشمنان رهبرى.
نيم نگاهى به9 دیماه ۸۸. دشمنان نظام با همدستى نوكران در آستين بزرگشدهى انقلاب با نقشهاى از پيش تعيين شده و هدفمند در ابتداء امر بهدنبال تضعيف و تخريب هدفهاى انقلاب برآمدند و بر آن پا فشارى نمودند. آنان دنبال بهانهاى براى اجراى نقشهشان مىگشتند كه بهترين گزينه پيشروى آنها، انتخابات رياست جمهورى ۸۸ بود. آنان با هدف چه پيروزى و چه شكست براى براندازى نظام وارد عرصه انتخابات شدند. شايد عناصر شناختهشده در انتخابات، مهرههاى شاخههاى اصلى اين فتنه نبودهاند ولى بهگونهاى آنان را در عرصه قرار دادند كه شدند مهرهى اصلى صفحه پازل فتنهگران. فتنهگران گمان كردند در بررسى ۳۰ ساله خود مردم ايران را شناختهاند اما با حركاتى كه بهدنبال جمع كردن نيرو دور خود انجام دادند، باعث ايجاد بصيرت در مردم شده و همانقدر نيروهاى حامى خود را از دست دادند و باز هم متوجه گمراهى خود نشدند و با اهانتهاى مكرر به مقدسات همان مردمى كه آنان ادعاى حمايت از آنها را داشته، باعث نابودى خودشان و نقشه پليدشان گرديد. و اسلام و حيات جاويدان در صورتى كه نه در محضر رسولا..(ص) هستند و نه در محضر امام معصوم(ع)، تنها انگيزه آنان ايمان و اطمينان به غيب است و اين رمز موفقيت و پيروزى در ابعاد مختلف است و اهل اسلام بايد افتخار كند كه چنين فرزندانى تربيت نموده و ما همه مفتخريم كه در چنين عصرى و در پيشگاه چنين ملتى مىباشيم.»
زمينههاى وقوع حماسه ۹ دى ۸۸. ۱ – اهانت به ارزشهاى مذهبى ملت ايران بهخصوص اهانت به عاشوراى حسينى توسط فتنهگران. رهبر انقلاب به نقش عاشوراى حسينى و محرم، در تحقق حماسه9 دى اشاره كردند: همانگونه كه در ابتداى انقلاب، محرم به كمك اين مردم آمد و امام خمينى(ره) فرمود خون بر شمشير پيروز است، در قضاياى ۹ دى هم، عاشورا به كمك ملت آمد و حماسه بزرگ و ماندگارى را خلق كرد. ۲ – بىاهميت نشان دادن نقش مردم در عرصههاى مختلف جامعه توسط فتنهگران؛ مثل انتخابات. ۳ – هدف قرار دادن فتنهگران به ستون اصلى انقلاب «ولايت فقيه» و نا ديده گرفتن ولايتپذيرى مردم ايران.۴ – ناامن كردن فضاى زندگى براى مردم عادى در شهرهاى بزرگ و تأثيرگذار بر كشور. ۵ – مقدس جلوه دادن چهرههاى مطرود انقلاب و مانور خبرى و رسانهاى در اين خصوص. چهرههايى كه بعضاً از سوى امام خمينى(ره) از عرصه سياست كنار گذاشته شده بودند. ۶ – ادامهدار كردن مسائل مربوط به انتخابات بهعنوان يك حربه در صورتى كه براى مردم روشن و واضح شده و جاى هيچ شبههاى باقى نگذاشته بود.
۷ – حمايتهاى علنى دشمنان قسمخورده نظام از فتنهگران چه با تريبونها و چه از طريق رسانههاى جمعى كه از سوى آنان ساپورت مالى مىشدند.
نتيجهگيرى. در بررسى در رابطه با علل و زمينههاى وقوع حماسه ۹ دى، به اين مىرسيم كه عدو شود سبب خير اگر خدا خواهد. دشمنان انقلاب براى اينكه مردم ايران و تعصبات ملى و مذهبى آنان را بهخوبى نمىشناختند، وارد عرصه براندازى نظام شدند و چون مردم اين سرزمين ايمان به خدايشان در تمام تاريخ مثالزدنى بود با عنايت حضرت حق بصيرتشان روزبهروز بيشتر شد و حضورشان در عرصه حمايت از ولايت و هدفهاى انقلاب در جامعه گسترش يافت تا اينكه واقعه اسفناك اهانت به عاشوراى حسينى پيش آمد كه به گمان دشمنان مرحلهاى از فتنهگريشان بود، آنان ندانسته كفن جريان فتنهگرى خودشان را خودشان به دست مردم دادند، مردمى كه در آن روزها به بصيرت كافى رسيده بودند، دنبال جرقهاى براى حضور ميليونى مىگشتند كه آن جرقه توسط خود فتنهگران به دست اين ملت داده شد و حماسه بزرگ و بىنظير ۹ دى ۸۸ در تاريخ براى هميشه و همچنين عبرت ابدى خائنين و دشمنان نظام ثبت گرديد.