شورای شهر قاین در آغاز سومین سال فعالیت، علی کاظمی را بهعنوان سومین رئیس شورای شهر برگزید تا وي در سومین و شاید حساسترین سال فعالیت شورا (بهلحاظ قرارداشتن در سال انتخابات مجلس) عهدهدار ریاست شورای شهر قاین گردد. کاظمی سال 84 پس از روی کارآمدن دولت احمدینژاد، جایگرین آصفرضایی در مدیریت آموزش و پرورش قاین شد و بهنوعی میتوان وی را بهعنوان اولین مدیر دولت احمدینژاد در قاین دانست. قربانی انتصاب وی به این سمت را نتیجه اجماع و رأی اصولگرایان قاین بیان نموده است. وی قریب به هفت سال در زمان دولت احمدینژاد و نمایندگی موسی قربانی عهدهدار این سمت بود و تابستان 91 از سمت ریاست آموزش و پرورش برکنار شد و پس از آن در انتخابات شورای شهر در خرداد 92 با بیش از 5 هزار رأی از مجموع 17 هزار رأی این انتخابات، بهعنوان دومین منتخب به شورای شهر قاین راه یافت. از حیث جابجایی ریاست، شورای شهر قاین به رکورد کمنظیر هر سال یک رئیس دست یافته است. در وهله اول شاید برخی اعضای شورا این تغییرات را طبیعی قلمداد و حتی با عنوان بهبود عملکرد شورا توجیه و تفسیر کنند، اما سابقه و تجربیات گذشته برای هر ناظر بیطرفی خلاف این را ثابت میکند و این تغییرات به خوبی مبین وجود اختلافات نظرات و… در شورای شهر قاین است. از سال اول که گویا تا آخرین ساعات قرار بود، کاظمی ریاست شورا را عهدهدار باشد، اما به ناگاه ناصر زردی به این سمت برگزیده شد تا سال دوم که پس از جلسهای طولانی، سید فخرالدین حسینی عهدهدار این سمت شد. باید قبول کرد که متأسفانه شورای شهر قاین نیز به همان درد و آفتی دچار شده است که کل قاینات گرفتار آن است و آن سیاستزدگی است که بر روند تصمیمات و انجام وظایف شورا تأثیر گذاشته است. همین انتخاب و جابجایی ریاست شورا که همواره پس از کش و قوس و حاشیههای فراوان روی داده است، به خوبی بیانگر این امر است. قطعاً اعضای شورا با آوردن دلایل متعدد، منکر سیاستزدگی شورا میشوند و البته رقابت و جابجایی در امر انتخابات هیئت رئیسه شوراها در تمام شوراها امری معمول بوده است، اما اعضای شورا باید سعی کنند از تأثیر منفی این امر بر عملکرد شورا جلوگیری کنند. اما بهراستی در پس این همه تغییرات و جابجاییها چه ثمره مثبتی برای شهر قاین به دست آمده است؟ باید گفت شورای شهر قاین از ابتدای شروع به کار، خواسته یا ناخواسته گرفتار حاشیههایی شد که آنرا از انجام وظایف اصلی یا پرداختن به مسائل اساسی شهر باز داشت. آنچه مایه تأسف بیشتر است، اولاً نا امیدی مردمی که امید بسیاری به موفقیت آن و گرهگشایی از معضلات شهری قاین و قرارگرفتن امور شهری در مسیری بهتر و روانتر بسته بودند و در کنار آن امری که تأسف را شدیدتر میکند، سوابق اجرایی و مدیریتی اعضای شورای فعلی است که یکی از محورهای تبلیغی آنان نیز بود و امید میرفت، باتوجه به آن، شاهد انداختن طرحی نو در امور شهری باشیم، امیدی که امروز مبدل به یأس شده است.
حال باید دید باتوجه به انتخاب علی کاظمی و برخی تغییرات در کمیسیونهای داخلی شورا، عملکرد شورا در سال سوم چگونه خواهد بود و آیا این عملکرد میتواند رضایت شهروندان را جلب کند و به نقطه قوتی برای شورا و اعضای آن تبدیل و عملکرد نه چندان مثبت آنان در دو سال اخیر را بهنوعی جبران کند یا همچنان باید شاهد باشیم که شورای شهر قاین تکرار مکررات بوده و بر در مدار صفر درجه حرکت میکند؟