صدیقه
از ابتدای اخذ مجوز طنینبانو و چاپ اولین شمارههای طنینبانو از همه بانوان فرهیخته درخواست نمودیم، تا برای ادامه راه به یاری و کمک ما آمده و از همان ابتدا و نخستین گامها همپای ما باشند، اما متأسفانه بنا بر هردلیلی این امر تا شماره ششم طنینبانو میسر نشد و نتوانستیم از وجود بانوان محترم شهرستان و تواناییهای آنان در این شمارههای ابتدایی استفاده مناسبی نماییم، که در هر صورت نقطه ضعفی برای نشریه طنین بانو بود.
از آنجا که این نشریه، تنها نشریه تخصصی حوزه بانوان در خراسانجنوبی میباشد، لذا معتقدیم که باید تمامی امور تحریریه، آگهیها، صفحهآرایی و… توسط خود بانوان شهرستان صورت پذیرد، تا ضمن استفاده از این پتانسیل بهوجود آمده، در جهت سوق به تعالی و بلندگی این قشر نیز کمک شایانتوجهی با درنظرگرفتن نیازها، معضلات، مشکلات و چالشهای بانوان در شهرستان صورت گیرد و ثابت شود که بانوان قاینات توانایی فراوانی در حوزه های مختلف دارند. در این راستا با همت جمع قابلتوجهی از بانوان فرهیخته و علاقمند به حوزه مطبوعات، اقدام به برنامهریزی برای نیل این مقصود و چاپ بهتر طنینبانو نمودیم که پس از وقفهای نسبتاً طولانی در انتشار دوهفتهنامه طنینبانو، این شماره که هم اکنون در دستان شماست، حاصل تلاش جمعی از بانوان فرهیخته قاینات است. این امر از جهات مختلف، حایز اهمیت است؛ زیرا تلاش در جهت آگاهیبخشی و انجام رسالت مطبوعاتی از اقدامات زیربنایی هر جامعهای محسوب شده و از اینرو نیز قابلتقدیر است.
قطعاً کسی توقع ندارد که بانوان قاینات، در همان ابتدا نشریه ای بدون کم و کاست و نقص را منتشر کنند، بهخصوص که در کنار عدم وجود افراد متخصص در حوزه روزنامهنگاری (که البته مشکل تمامی مطبوعات شهرستان و حتی استان است) عدم تجربه در چاپ نشریهای تخصصی برای بانوان نیز مزید بر علت است، اما در هر حال توقع است که بانوان علاقهمند و فرهیخته در این زمینه تا حد امکان از کمک و همیاری دریغ نورزند.
ازسویی مطمئناً ایرادات و نقایصی وجود دارد که رفع آنها و بهبود هرچه بیشتر آن، تلاش مضاعف بانوان قاینات، فارغ از هر دیدگاه و خطمشی فکری را میطلبد. لذا ضمن سپاس فراوان از کلیه بزرگوارانی که در انتشار این شماره یاریگر ما بودند، از تمامی بانوان این خطه تقاضا دارم تا برای استفاده از این موقعیت بهوجود آمده، تنها نظارهگر صرف نباشند و پای به میدان نهاده و یاریگر ما باشند.