از ابتدای شروع به کار آقای فلاحتی در مجلس دهم و حتی پیش از آن به روشنی مشخص بود که وی موضعی کاملاً مخالف و در برخی موارد متضاد با دولت دارد و وی از زمره اصولگرایانی است که به شدت منتقد و مخالف دولت هستند و از هر فرصتی برای انتقاد و نقد عملکرد دولت و بیان مخالفتهای خویش بهره میگیرند. حال این امر چه در موضوعات ملی و کلان کشوری مانند مسائل سیاست خارجی مانند برجام، یا خرید هواپیماهای نو یا مسائل اقتصادی و یا رأی اعتماد به وزیران باشد یا مسائل محلی و منطقهای و عملکرد مدیران استانی و شهرستان. در هفتههای اخیر میزان شدت و صراحت این انتقادات از سوی نماینده قاینات و زیرکوه افزایش یافته است و بازتابها و واکنشهایی را نیز به همراه داشته است. در فضای به شدت سیاسی قاینات که بعد انتخابات مجلس دهم بر خلاف آنچه که شاید برخی پیشبینی میکردند و انتظار داشتند، شدیدتر نیز شده است بهخصوص با توجه به در پیش بودن انتخابات شوراها، یکی از مسائل و پرسشهایی که در این ارتباط مطرح میشود این است که این حجم انتقادات صریح و تند و بیپرده و بیپروا از دولت و مسئولین و مدیران بهخصوص مدیران رده بالای کشوری و استانی در راستای وظایف نمایندگی است؟ آیا این امر تأثیری در روند توسعه و پیشرفت و حرکت شهرستان داشته و دارد؟ اصولاً این اقدامات بر اساس یک استراتژی روشن و حساب شده برای کسب منافع برای شهرستان و مردم است یا در راستای اهداف و منویات جناحی و گروهی اصولگرایان مخالف دولت تعریف میشود؟
بر طبق اصل ۸۶ قانون اساسی نمايندگان مجلس در مقام ايفاي وظايف نمايندگي در اظهار نظر و رأي خود كاملاً آزادند و نميتوان آنها را به سبب نظراتي كه در مجلس اظهار كردهاند يا آرايي كه در مقام ايفاي وظايف نمايندگي خود دادهاند تعقيب يا توقيف كرد. از سویی با توجه به نقش و جایگاه مجلس و این که نمایندگان مجلس منتخب ملت هستند و مجلس به فرموده امام راحل در رأس امور است، وجود آزادی برای اظهارنظر نمایندگان امری لازم و بدیهی است. هوادران و طرفداران آقای فلاحتی طبعاً با استناد به این موارد بابت این اظهارنظرها و انتقادات و این که به گفته آنان نماینده بدون واهمه و جسارت مشکلات کشور منطقه را مطرح و مسئولان را به چالش میکشد از وی حمایت میکنند و البته معتقدند طرح علنی انتقادات از جانب نماینده با توجه به جایگاه و قدرت نماینده سبب میگردد تا مسئولان زیر فشار افکار عمومی قرار گیرند و مجبور به پاسخگویی و اصلاح عملکرد خود گردند. آقای فلاحتی تاکنون چندین بار در سخنرانیها و مصاحبههای خویش به این نکته اشاره کرده است که این اقدامات وی نه تنها تأثیر سوء و منفی برای شهرستان ندارد بلکه به نوعی مؤثر و مفید نیز هست. از جمله در سخنان خویش در جمع راهپیمایان 22 بهمن قاین گفت: «… نمایندگان هم باید نقایص دولتها را بهصورت شفاف بیان کنند و هم از کارهای خوب تشکر کنند. نباید نماینده مجلس بله قربان گوی دولت باشد و هرچه دولت بگوید را تأیید کند و نگران از این باشد که دولت مردان برای او مشکل ایجاد کنند که هرگاه از مجرای درست وارد شویم آن اتفاق نمیافتد.»
اما در کنار این همه منتقدین و مخالفین فلاحتی نظر دیگری دارند. البته بخش عمده و مهمی از این نقدها به عملکرد آقای فلاحتی از این بابت نیست که بخواهند به جایگاه و شأن نماینده و مجلس خدشهای وارد کنند و حدود و اختیارات قانونی نماینده را زیرسؤال ببرند و وی را از بابت استفاده از حق قانونی خویش مورد هجمه قرار داده و تخطئه، تخریب کنند. این منتقدین معتقدند جایگاه و شأن مجلس و نماینده در هر حال فارغ از این که چه کسی یا از چه جناحی باشد، محفوظ و محترم و غیرقابل خدشه است. اما صحبت و بحث بر سر این است که با توجه به وضعیت امروز قاینات و در جهت توسعه و عمران آن آیا اصولاً این نوع موضعگیریها علیه دولت که تقریباً تمامی حوزهها و مسائل را دربر میگیرد و بسیار هم شدید و گزنده است، لازم و مؤثر است؟ آیا این امر در کوتاه مدت و دراز مدت اثری منفی برای منطقه ندارد؟ آیا این موضع گیریها از سر دلسوزی برای مردم است یا در راستای برنامه کلی جناح اصولگرایان مخالف دولت برای تضعیف دولت در آستانه انتخابات ریاست جمهوری میباشد؟ برخی از این منتقدین بیان میدارند که در دورهای نماینده وقت قاینات از مخالفین سرسخت تقسیم استان بود و در این مورد اقدامات و سخنان بسیاری را بیان کرد، اما در دورهای خود به یکی از حامیان الحاق به خراسان جنوبی مبدل گردید. و بعدها در مصاحبه با یکی از سایتهای خبری بیان کرده بود که مخالفت با تقسیم برای جلوگیری از رأی آوردن نماینده بیرجند در دوره ششم بوده است که در خط سیاسی مطلوب نظر وی قرار نداشته است و پس از آن که وی نتوانست به مجلس راه یابد از مخالفت با الحاق دست کشیده است و حتی بیان نمود الحاق یکی از کارهای مهم و ماندگار وی بوده است. حال این منتقدین این پرسش را مطرح میکنند چه تضمینی وجود دارد که این مخالفتها نه برای منافع مردم که در راستای تأمین منافع جناحی نماینده باشد؟
آنان همچنین بیان میدارند آیا لزومی دارد که فقط نماینده قاینات و زیرکوه این مسائل را مطرح کند و آیا سایر نمایندگان بهخصوص نمایندگان استان نیز با توجه به این که از نظر سیاسی تقریباً در یک جناح قرار میگیرند، چنین موضع گیریهایی دارند؟ این گروه از منتقدین آقای فلاحتی بیان میدارند که آیا اگر مثلاً دولت و یا مسئولین و مدیران استانی تغییراتی را در جهتی که مطلوب نماینده بود مثلاً در بدنه مدیران اجرایی شهرستان ایجاد میکردند آیا باز هم، آقای فلاحتی چنین بیپروا از دولت انتقاد میکرد؟ آیا اگر دولت همراه و همگام با وی بود و از نظر سیاسی با وی همراه و همگام بود، و همین اقدامات فعلی دولت را انجام میداد، آیا باز به این شدت و تندی مورد انتقاد قرار میداد؟ مثلاً آقای فلاحتی که در مورد برخی مسائل در مورد برادر رئیس جمهور و اتهاماتی که به ایشان وارد میشود که هنوز در دادگاه مطرح هم نشده است و ثابت هم نگردیده است، مواردی را در جمع مردم در دهگردشیها مطرح میکنند، آیا مثلاً اگر دولت آقای احمدینژاد بر سرکار بود در مورد جریان انحرافی در دولت وی که بسیار در مورد آن بحث میشد و امروز همه میدانند چه کسانی با چه تفکرات و عملکردی بودند، نیز همینگونه سخن میگفت؟ ایشان که این گونه بیپروا سیاست خارجی دولت را مورد نقد قرار میدهند،
موضعشان در برابر عملکرد دولت قبل که به هر حال فقط موجب صدور قطعنامه و وشع تحریمها و انزوای ایران و تحمیل هزینههای سنگین به کشور شد، چه بود؟ آیا اگر در مورد مسائل مفاسد اقتصادی مانند اختلاس سه هزار میلیاردی پرونده بابک زنجانی و یا تأمین اجتماعی که در دولت قبل روی داد،
نیز همین گونه با شدت سخن میگفت؟ و یا عکسالعمل وی در برابر برخی اقدامات دولت در عدم توجه به اجرای کامل و صحیح قانون یا بیقانونی که برخی اوقات بهصورت علنی از زبان رئیس دولت وقت نیز بیان میشد، چه میکردند؟ آیا در مجموعه اقدامات دولت تدبیر و امید و مجموعه مدیران آن حتی یک نکته روشن قابل بیان ندارد؟ منتقدین بیان میدارند و اذعان هم دارند که به درست یا غلط این امر وجود دارد که برخی نمایندگان با طرح تندترین انتقادات از برخی وزیران و مسئولان به دنبال گرفتن و اخذ امتیازات و اعتبارات برای حوزه انتخابیه خود هستند و در سیستم فعلی اداری حاکم بر ایران که البته از آن دفاع هم نمیکنیم نمایندگان در پیشبرد و اجرای بسیاری از برنامه و طرحهای توسعهای در سطح محلی و منطقهای میتوانند نقش بسیار مهمی را ایفا کنند، از نظر این منتقدین این سؤال مطرح است که این رویکرد فعلی آقای فلاحتی چه ثمری تاکنون داشته و چه چشماندازی را پیش روی قاینات قرار میدهد؟ از نظر منتقدین این انتقادات هماکنون عملاً سبب گردیده است که برخی مسائل و طرحها در منطقه بهدلیل ایجاد تنشها و اختلافات سیاسی میان بدنه دولت و بدنه اجرایی آن با نماینده که بهصورت واضح و آشکار برای همه روشن شده است، با چالش روبرو گردد در صورتی که اگر چنین نبود و نماینده چنین موضعگیریهایی نداشت و تعامل بهتری با حفظ موضع و خط مشی سیاسی خویش میداشت شاید در پارهای موارد وضع بهتر بود؟
***
در هر صورت باید گفت که این بحثها و مجادلات در این مورد با توجه به فضای سیاسی منطقه همچنان و حتی با شدت بیشتر ادامه خواهد داشت و حداقل در کوتاه مدت نمیتوان پایانی برای آن متصور بود. فقط در این میان آنچه مطرح است وضعیت و موقعیتی خواهد بود که قاینات در گیرودار این مناقشات سیاسی پیدا خواهد کرد؟
آقای فلاحتی تاکنون چندین بار در سخنرانیها و مصاحبههای خویش به این نکته اشاره کرده است که این اقدامات وی نه تنها تأثیر سوء و منفی برای شهرستان ندارد بلکه به نوعی مؤثر و مفید نیز هست.
با توجه به وضعیت امروز قاینات و در جهت توسعه و عمران آن آیا اصولاً این نوع موضعگیریها علیه دولت که تقریباً تمامی حوزهها و مسائل را دربر میگیرد و بسیار هم شدید و گزنده است، لازم و مؤثر است؟ آیا این موضعگیریها از سر دلسوزی برای مردم است یا در راستای برنامه کلی جناح اصولگرایان مخالف دولت برای تضعیف دولت در آستانه انتخابات ریاست جمهوری میباشد؟